کت و شلوار زنانه بیرونی باعق مرگ یک سوارکار شد

اولین کت و شلوار زنانه بیرونی عادت های سوارکاری بود که یک عادت رسمی برای سوارکاری بود. کت و شلوار راحتی بیشتری را برای زنان فراهم می کند

در قرن نوزدهم، برای اولین بار پوشیدن کت و شلوار تکراری برای فعالیت های خارج از منزل – به ویژه شنا، برای زنان از نظر اجتماعی پذیرفته شد.

این اولین “کت و شلوارهای زنانه”، که به لباس های حمام معروف هستند، پوست کمی نشان می دادند و صرفاً برای عملکرد بودند.

اگرچه این فقط یک قدم کودک بود، اما این اولین لحظه قابل توجه در انتقال از لباس‌های دوران ویکتوریا تا زمین بود.

در اواخر دهه 1800، سارا برنهارت، هنرپیشه فرانسوی صحنه، با پوشیدن یک کت و شلوار سفارشی، که آن را «لباس پسرانه» نامید، پاریس را رسوا کرد.

او به دلیل انتخاب لباس‌های مردانه با واکنش‌های منفی مواجه شد و او را به پیشگام غیر رسمی کت و شلوار زنان تبدیل کرد. لوازمی دیوانه‌کننده برای تأکید خانم برنهارت بر آندروژنی در هنر و مد.

او با بازی در نقش هملت در سال 1899 همچنان نقش های جنسیتی را محو کرد.

در قرنی که زنان اروپایی برای فعالیت‌هایی مانند سوارکاری، تیراندازی با کمان و پیاده‌روی، ژاکت‌هایی با دامن‌های بلند به نام لباس می‌پوشیدند.

ترندست ها آنها را برای پوشیدن روزمره پذیرفتند و تا سال 1905 آنها کت و شلوارهای رایج زنان بودند. در حالی که انجمن خیاطان خانم‌های آمریکا، در پاسخ مستقیم به دامن قلاب‌دار، «کت و شلوار سافراژت» را ایجاد کرد که به قدری در مچ پا بسته شده بود که برداشتن گام‌های نامحدود را برای زن سخت می‌کرد.

2 دامن هابل اغلب به دلیل مخالفت با پیشرفت زنان در آن زمان مورد تمسخر قرار می گرفت. کت و شلوار حق رای با آزادی بیشتر زنان برای حرکت، برای مبارزه با قوانینی پوشیده شد که به دنبال اجرای اجباری پوشیدن کرست و یک خط سجاف کمتر از یک اینچ از زمین بود.